Door Renate Buijze

Hemelsblauw, Koningsblauw, Yves Klein blauw, babyblauw, Azuurblauw Indigo blauw, Lapis Lazuli blauw, oceaanblauw. Allerhande tinten blauw had ik mij voorgesteld voordat ik naar Water – Landschappen ging, een expositie van Sia Braakman. Want dat de blauwe kleur centraal staat in haar werk, dat was bekend voor het bezoek aan de tentoonstelling.

Kleur blauw

De kleur blauw die Sia gebruikt laat zich echter niet vangen door de bekende schakeringen. De kleur blauw die veel terugkomt in haar schilderwerk en keramiek lijkt het meest op een helder blauwe kleur, maar met een frisse toets er doorheen. Het blauw dat ze gebruikt in haar porselein is delicater en zachter, net als het materiaal zelf.

Schaal als wensput

De vriendin waarmee ik de tentoonstelling bezoek heeft haar oog laten vallen op een schaal. Ze staart in de schaal alsof het een wens put is met oneindige diepte. Gefascineerd kijkt ze naar het laagje azuurblauw gebarsten glas dat onderin de schaal is gesmolten. Het doet haar denken aan een eerdere vakantie.

Architectuur als inspiratiebron

De architectuur die Sia op vakantie zag in Italië en in Griekenland vormen de inspiratie voor twee torens van keramiek die doen denken aan een fantasiekasteel. De verschillende tinten glazuur op deze torens, hier en daar gecombineerd met goudluster, trekken mijn aandacht. Het brengt een fascinerende textuur aan op het gladde materiaal. In de kleine ruimte die rijkelijk gevuld is met keramiek, bronzen beeldjes en andere kunstwerken wordt mijn blik dan gevangen door een schilderij. In kleine organische vlakjes oker, groen, -en hoe kan het ook anders – blauw, ontvouwt zich een fijne structuur. Bijna wil ik het schilderij aanraken en voelen of het glad is als de binnenkant van een oesterschelp of juist zacht als de vleugel van een vlinder.

Natuur biedt inspiratie

Die vleugels van een vlinder zien we terug in een klein vaasje. Delicaat zit de vleugel op het blauw met witte keramiek verwerkt. In ander werk worden – uiteraard blauw geschilderde- hortensia’s verwerkt. Het is duidelijk dat Sia haar inspiratie haalt uit de natuur. Met name water, zo blijkt. Foto’s die ze maakt van de zee wanneer ze er overheen vliegt dienen als inspiratie, net als de gedachte aan een kabbelend beekje.

Atelier

Na het bezoek aan de galerie is Sia zo gastvrij ons haar atelier te laten zien. Daar zien we dat de diversiteit aan werken in de galerie kenmerkend is voor haar hele oeuvre. Ze wil zich niet vastleggen op een medium. In haar atelier zie ik oneindig veel kunstwerken en verzamelobjecten. Zo zie ik stukken sprokkelhout, schelpen, koperen kannetjes, poppen en andere zaken. De organische vormen van deze objecten komen duidelijk terug in het werk van Sia, maar telkens weer in het blauw.

De kleur van het leven

Blauw staat voor Sia gelijk aan de kleur van het leven. De kleur blauw is in ieder geval de kleur van Sia’s leven: “Ik denk eigenlijk ook een beetje in het blauw” zegt ze. Rood zal je niet terugzien in haar werk. Die kleur staat voor haar voor pijn en woede. In haar atelier liggen de rode soft pastelkrijtjes liggen dan ook onaangeraakt in een doos waar de blauwtinten veelvuldig zijn gebruikt.