U wilt uiteraard een kunstwerk dat niet alleen creatief, maar ook technisch van topkwaliteit is. Daarom gebruik ik alleen eersteklas materialen. En ik hanteer afwerkprocedés die zorgvuldig zijn afgestemd op het werkstuk.
De productie in beeld: keramiek
Eerst vorm ik het kunstwerk met kleine stukjes klei. Vervolgens boetseer en bewerk ik ze tot het werkstuk de juiste vorm heeft.
Halverwege het proces. Het kunstwerk (uit de serie ‘Bouwsels’) heeft al een duidelijke vorm gekregen. Nog ‘even’ bijwerken en dan kan het drogen!
Tot slot gaat het kunstwerk de oven in. Het wordt in twee of drie keer ‘afgebakken’. Tussen die bakprocessen breng ik mijn zelfontwikkelde blauwe glazuren en beschilderingen aan.
Technieken en procedés zelf ontwikkeld
Veel procedés en technieken heb ik zelf ontwikkeld. Zoals de ‘bakcurves’ van steengoed, keramiek en porselein. De oventemperatuur in de diverse fasen van het bakproces luistert namelijk heel nauw.
Ook mijn kenmerkende, blauwe glazuren heb ik zelf ontwikkeld. Want ik wilde glazuren die bij mijn werk passen, met de juiste tinten blauw. Glazuren waarop ik zelf invloed kan uitoefenen.
Lange speurtocht leidt tot perfecte glazuren
Dat vergde een intensieve zoektocht van enkele jaren naar de juiste technieken. En uiteindelijk is het me gelukt. Ik kan de kleur van het glazuur nu heel precies afstemmen op het werkstuk. In mijn galerie kan ik u daar interessante voorbeelden van laten zien. En vertel ik u graag meer over de technieken en de productieprocessen van mijn werkstukken. Daarover is namelijk heel wat te vertellen!
Voorbeeld 1: sculpturen van steengoed
Want er komt veel kijken bij de productie van mijn kunstwerken. Neem nou mijn abstracte sculpturen van steengoed. Steengoed is hoogwaardig aardewerk, dat op heel hoge temperaturen (1.220 graden celsius) wordt gebakken. Het materiaal is daardoor veel harder dan ‘gewoon’ aardewerk. Een kunstwerk van steengoed kan het hele jaar open en bloot in de tuin staan.
Drogen vergt zorgvuldige begeleiding
Ik begin met het opbouwen van de basisvorm. Dat doe ik met kleine stukjes klei. Die vorm boetseer en bewerk ik tot ik er tevreden over ben. Dan moet het werkstuk drogen. Hoe snel dat gaat, hangt af van de dikte van het materiaal en… het weer! Als het erg droog weer is, moet ik het kunstwerk soms weer een tijdje inpakken in plastic om in voorkomen dat het in snel droogt. Want daardoor kan het scheuren.
Productieproces kan maanden vergen
Dan volgt de eerste fase van het bakproces, de ‘biscuitbak’. Daarna beschilder ik het werkstuk of ik bewerk het met oxiden en/of glazuren. Vervolgens gaat het weer de oven in voor de ‘glazuurbak’. In de volgende fase beschilder ik het met lusters en pigmenten. Uiteindelijk wordt het nog een of twee keer gebakken bij wat lagere temperaturen. Dit hele proces kan zes weken tot wel drie maanden vergen. Maar het eindresultaat is altijd weer verrassend. Mag ik u eens wat voorbeelden laten zien?
Voorbeeld 2: porselein, een harde noot om te kraken
Porselein is harder en dus nog moeilijker in bewerken dan ‘gewone’ klei. Het lijkt soms wel een geheugenmateriaal! Bij het vormen van het werkstuk strijk je bijvoorbeeld een bobbeltje glad. Maar na het bakken zit het er weer, op precies dezelfde plaats!
Afwerking als keramisch object
De productie begint met het voorbewerken van een stuk limoges- of mingporselein. Je moet het heel goed uitrollen en uitdrukken voor je er iets van kunt maken. Is het materiaal eenmaal gebruiksklaar, dan kun je er met de draaischijf of met de hand iets moois van vormen. Na een zorgvuldig gemonitord droogproces wordt het afgewerkt als een keramisch object.
Samenspel van vorm en kleur
Ik gebruik veel wit porselein. Het hoeft van mij niet altijd doorzichtig of doorschijnend in zijn. Het gaat me om het samenspel van vorm en kleur, de sfeer die het kunstwerk uitstraalt.
